По повод 15-годишнината од збирката, градската библиотека „Владислав Петковиќ Дис“ во Чачак и Градската библиотека во Нови Сад беа домаќини на дискусии посветени на „овој најголем меѓународен културен, литературен и промотивен проект на словенската литература“.
Во Чачак, за збирката дискутираа главниот уредник на збирката Младен Весковиќ, српскиот издавач Гојко Божовиќ и книжевниот критичар и уредник во Радио Белград, Тамара Крстиќ. Во Нови Сад, дискутираа Младен Весковиќ и Гојко Божовиќ, проф. д-р. Владислава Гордиќ Петковиќ од Универзитетот во Нови Сад и словачкиот преведувач др. Зденка Валент Белиќ. Младен Весковиќ појасни дека збирката е објавена на иницијатива и под покровителство на Форумот на словенските култури, а зборуваше и за почетоците и мисијата на оваа институција. Тој го објасни и дизајнот на збирката „Сто словенски романи“, првиот и според него најпрепознатливиот проект на Форумот. Досега се објавени 92 наслови на седум јазици, од кои 30 на српски. Една од нашите идни задачи е да ги комплетираме списоците и да спроведеме втор круг, со што би се продолжил животниот век на оваа репрезентативна збирка“, изјави тој.
Гојко Божовиќ се потсети на почетоците на објавувањето на збирката, времето на „културно непризнавање“, кога секој превод на српски од еден од словенските јазици – освен рускиот – беше речиси „инцидент“. „По падот на Берлинскиот ѕид, сите словенски земји претрпеа многу драматични промени, нови општествени, политички и економски околности, распаѓање, дезинтеграција и, на крајот, транзиција. Беше потребно да се продлабочат постоечките, како и да се воспостават повторно нарушените културни и литературни врски меѓу словенските држави. Еден од начините да се направи тоа беше да се дизајнира ваква репрезентативна збирка, како и да се создаде нова генерација преведувачи од словенски јазици“, наведе Божовиќ.
Тамара Крстиќ сподели дел од своите впечатоци за збирката: „Збирката „Сто словенски романи“ се заснова на литературното наследство и навистина може да се види дијалогот меѓу различните цивилизации и периоди. Романите во ова издание обработуваат вечни, универзални теми во литературата што нè допираат сите нас: осаменост, вознемиреност, отуѓеност, потрага по место под сонцето, проучување на човековото постоење итн.“
На крајот, соговорниците разменија мислења за можните начини на популаризација на зборникот, како и за славистиката, воопшто. Тие се согласија за потребата од поддршка од релевантните институции, почести посети на писатели и преведувачи, медиумски интерес и помош од библиотекарите, кои често се во директен контакт со читателите.
